علیرغم آنچه که ممکن است فکر کنید، این یک پروژه موقت نیست. این تصویری از یک ساختمان بلند ۱۰ طبقه با استفاده از یک رنگ‌آمیزی خاص است. در طول فرآیند نقاشی، از چاپ بر روی سرامیک استفاده شده که دارای عمر دایمی است.
حداقل در هلند، همواره چاپ بر روی ساختمان یک کار موقتی بوده است. معماران تنها از الگوهای انتزاعی برای طرح‌هایشان استفاده می‌کنند. اندازه این چاپ‌ها کوچک است و مدت زمان بسیار کوتاهی دوام می‌آورند. مهم‌ترین آنها استفاده از تصاویر فوتبالیست‌ها در جریان بازی‌های جام ملت‌های اروپا در هلند بود. در کاناس واقعی در لیتوانی، آرشیتکت‌ها علاقه وافری به استفاده از این تصاویر بر روی ساختمان‌ها دارند. در این شهر بییش از ۴۵۰۰ صفحه شیشه‌ای به اشکال مختلف روی نمای ساختمان‌ها دیده می‌شوند که توسط سنت – گوبیان در هلند طراحی شده است.
یوناس پلنتا مدیر بازاریابی شرکت اورماس که مجری اصلی این پروژه می‌باشد، بر این نکته تأکید می‌کند که سازه جدید فقط یادآور قدرت پول نیست. بالتیک تایمز به نقل از او می‌نویسد: «در همان زمانی که ما مشغول ارزیابی طراحی پروژه‌هایی برای یک ساختمان جدید اداری در سال ۲۰۰۵ بودیم، لیتوانی یکی از جدیدترین اعضای اتحادیه اروپا بود که به تازگی به منطقه تحت پوشش یورو پیوسته بود. ما شاهد ساختمانی زیبا بود که قدمت آن به سال ۱۹۲۵ بازمی‌گشت و به همین دلیل تصمیم گرفتیم آن را محور پروژه خود قرار دهیم.»
آرای استودیجا آرشیتکت می‌افزاید که این ساختمان اسکناس ویژه بین دو جنگ جهانی ساخته شد که در آن زمان لیتوانی کشوری مستقل بود.
آنچه که مرا جذب این ساختمان کرد، مسطح و عریض بودن این بنا است که باعث شده اسکناس حک شده روی آن نیز همین گونه به نظر برسد. طرح این ساختمان بسیار ساده است و شاید بتوان آن را یکی از ساده‌ترین طرح‌های موجود در جهان دانست. معمولاً تصاویر پیچیدگی‌های خاص خود را دارند اما در این ساختمان هیچ پیچیدگی دیده نمی‌شود. البته در بازسازی این بنا از شیوه‌های نوین معماری استفاده شده است. استفاده از یک تاج زیبا در این گونه ساختمان‌ها رایج است. هال فاستر در کتاب معروف خود به نام معماری میان تصور و عمل می‌نویسد: «یک ویژگی مهم ساختمان والت دیسنی در لس‌آنجلس یا ساختمان شبکه ملی تلویزیون چین در پکن، استفاده از تاج‌های زیبا است.»
نکته جالب این جا است که برای احداث ساختمان اسکناس، فضای دو بانک اجاره شده است. واقعاً جذاب است که بانک‌ها اجازه دهند از فضایشان برای کارهای زیبای معماری استفاده شود و این می‌تواند به یک پدیده و الگوی بین‌المللی تبدیل شود. در عین حال تلاش کاملی به عمل آمده که حریم خصوصی و مسایل ایمنی بانک‌ها رعایت شود.
من همواره به یک نکته فکر می‌کنم: آیا احداث یک ساختمان مانند ساختمان اسکناس در لیتوانی می‌تواند کمک کند که منطقه محل استقرار این ساختمان به یک منطقه فعالیت‌های مالی و پولی مهم تبدیل گردد؟ آیا ساختمان‌هایی که دیوارهای آنها مجهز به صفحات بزرگ نمایشی تبدیل شده، می‌توانند به منطقه‌ای جذاب برای جذب شرکت‌های بزرگ رسانه‌ای تبدیل شوند؟ آیا شرکت‌های فعال در عرصه فن‌آوری اطلاعات نیز علاقه‌مند هستند تا از ساختمان‌های این چنینی بهره‌مند شوند و به لحاظ فنی از آنها استفاده نمایند؟ و از همه مهم‌تر، چرا برخی آرشیتکت‌ها کار بر روی ساختمان‌های قدیمی را گنار گذارده‌اند.
به همان چاپ‌های موقت برگردیم که در ابتدا اشاره کردم: آیا می‌توان از ساختمان‌های شیشه‌ای برای این گونه فعالیت‌ها استفاده کرد؟ ما نیاز به هوایی تازه داریم. اگر این کار به درستی انجام شود، ممکن است شیوه نوینی از معماری ظهور کند که البته ممکن است این اتفاق به مدت زمانی حدود نیم دهه نیاز داشته باشد. این می‌تواند یک حرکت بلند مدت باشد. چرا آرشیتکت‌ها به سراغ عملی ساختن این ایده نمی‌روند؟
برگرفته از: http://memarinews.com